خمیر دندانهای سفیدکننده:
ازآنجاکه تمام خمیردندانها حاوی مواد ساینده خفیف هستند، میتوانند رنگریزهها را از سطح دندان بزدایند. خمیردندانهای سفیدکننده حاوی مواد شیمیایی و پالیش کننده اضافهای هستند که با کارآیی بیشتری رنگریزههای دندانی را میزداید. همواره به دنبال تأییدیه انجمن دندانپزشکی آمریکا روی این دسته از خمیردندانها باشید. برخلاف مواد بلیچ کننده، این خمیردندانها، رنگ دندانها را تغییر نمیدهند و تنها رنگریزهها را از روی دندان میزدایند.
بلیچینگ دندان داخل مطب:
بلیچینگ دندان داخل مطب معمولاً نیازمند یک جلسه حضور در مطب است. دندانپزشک جهت محافظت از لثه شما از ژل محافظ یا شیلد لاستیکی استفاده میکند. ماده بلیچ کننده، روی دندانهای شما گذاشته میشود. سپس از طیف خاصی از نور و یا لیزر جهت افزایش کارایی ماده سفیدکننده استفاده میشود.
بلیچینگ دندان در خانه:
سفیدکنندههای حاوی پراکساید سبب بلیچ مینای دندان میشود. این دسته از فراوردههای غالباً به فرم ژل هستند که داخلتری قرار میگیرند و سپس روی دندان فیت میشوند. شما میتوانید از نوارهای سفیدکننده که روی دندان میچسبد نیز استفاده کنید. غلظت این دسته از سفیدکننده ازآنچه در مطب توسط دندانپزشک مورداستفاده قرار میگیرد کمتر است.
5-آیا سفید کردن دندان عوارضی جانبی دارد؟
بعضی از افرادی که از مواد سفیدکننده دندان استفاده میکنند، امکان دارد درجاتی از حساسیت دندانی را تجربه کنند. علت این است که پراکساید موجود در سفیدکنندهها از مینای دندان عبور کرده و به لایه نرمتر عاج زیرین میرسد و پایانههای عصبی را تحریک میکند. در بیشتر موارد، این حساسیت موقتی است. اگر در حین سفید کردن دندان، حساسیت ایجاد شد، برای مدتی درمان را متوقف کنید و پس از مدتی دوباره از سر بگیرید.
مصرف بیشازحد مواد سفیدکننده نیز، به مینای دندان و لثهها آسیب میرساند. حتماً از دستورات دادهشده پیروی کنید و با دندانپزشک صحبت کنید.
نظرات شما عزیزان:
|