ارتودنسی ثابت چیست؟
همانطور که می دانید، ارتودنسی یکی از شاخه های دندانپزشکی است که از این روش برای اصلاح دندان و فک زمانی که فرم و ساختار آن نامناسب باشد، استفاده می شود. دندان هایی که ساختار مناسبی ندارند، می توانند از نظر بهداشتی، مشکلات متعددی را ایجاد کنند. به عنوان مثال دندان های نامرتب به خوبی تمیز نشده و به مرور زمان می توانند در خطر ابتلا به پوسیدگی و بیماری های پریودنتال قرار بگیرند.
این روش برای اصلاح دندان ها، توسط دستگاه های مختلفی انجام می شود و دندانپزشکان از روش های مختلفی برای فیکس کردن ساختار دندان ها استفاده می کنند که یکی از این روش های اصلاح دندان ها، ارتودنسی ثابت می باشد.
همچنین بخوانید: نصب ارتودنسی چقدر طول می کشد؟
ارتودنسی ثابت چگونه و چه مشکلاتی را حل می کند؟
در واقع در روش ارتودنسی ثابت، متخصص ارتودنسی از دستگاهی برای اصلاح و درمان دندان استفاده می کند که این وسیله تا مدت طولانی و بعضا تا انتهای دوره درمانی برداشته نمی شود. این وسیله جابجا نشده و همواره به دندان های شما متصل است. البته روش دیگری که مانند این وجود دارد، روش ارتودنسی متحرک است با این تفاوت که دستگاه متصل شده به دندان های شما قابل تنظیم بوده و لازم است در طول دوره های مختلف توسط پزشک تنظیم شود.
به طور کلی ارتودنتیست ها برای مشکلات زیر می توانند از این روش درمانی استفاده کنند:
- فاصله هایی که در بین دندان ها وجود دارد.
- کراس بایت که نوعی مال اکلوژن است و به مفهوم عدم انطباق دندان های فک بالا با پایین می باشد.
- جلو بودن یکی از فک ها از دیگری
- شلوغی یا کراودینگ دندان ها که می تواند به علت کوچک بودن یکی از دندان ها باشد.
- و…
روند درمان ارتودنسی ثابت
همانطور که گفتیم، در درمان ارتودنسی ثابت، بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خود خارج کرده و اجزای آن بر روی دندان ها می چسبد و ممکن است تا انتها دوره درمان نیز تعویض نشود. روند درمان این نوع ارتودنسی به این صورت است که متخصص براکت ها را روی دندان ها چسبانده و سیمی را از بین آنها عبور می دهد که با کمک کش های ظریفی به براکت ها انداخته می شوند. این کش ها در طول دوره درمان تعویض می شوند اما سیم و براکت ممکن است عوض نشود.
در طول روند درمان این نوع ارتودنسی همچنین با توجه به ناهنجاری های موجود، ممکن است برخی از دندان های کوچک یا اضافی نیز کشیده شود و یا برای فواصل دندانی کشیده شده این اقدام در قسمت جلو در فک پایین یا بالا انجام شود.
در این روش درمانی، در هر ماه به اندازه ۱ میلیمتر دندان ها حرکت کرده و حرکت دندان ها در چندین جلسه اول می تواند به خوبی مشاهده گردد. بیمار باید هر ماه ۱ بار ویزیت شده و وضعیت کش، سیم و براکت بررسی شود که در صورت تغییر می تواند با درد همراه باشد.
همچنین بخوانید: ایمپلنت دندان برای چه افرادی ممنوع است؟
مراقبت های لازم در طول دوره درمان ارتودنسی
طول دوره درمان ارتودنسی می تواند از ۱ تا ۳ سال به درازا بیانجامد که در طول انجام این پروسه، لازم است مانند سایر درمان های دندانپزشکی، مراقبت هایی برای بهبود کامل دندان ها انجام شود. این مراقبت ها عبارتند از:
- همکاری بیمار با متخصص برای فعال کردن سیم ها و یا فنر های ارتودنسی با مراجعات منظم
- تغذیه از مواد غذایی نرم پس از نصب و تنظیم براکت ها
- صبر کردن و عدم فشار بر دندان ها زیرا این روش درمانی با توجه به طول دوره ۱ تا ۳ ساله ای که دارد، باید با حوصله انجام شود
- عدم جویدن و فشار های بیهوده دندان ها مانند جویدن آدامس، خوردن ته دیگ، شکستن تخمه و … که می تواند باعث شکستن سیم های ارتودنسی شود
- تمیز کردن دندان ها با مسواک های مخصوص و برس های بین دندانی
- مراجعه سریع به متخصص ارتودنسی زمانی که براکت ها شل شوند
همچنین لازم به ذکر است که اگر قصد ایمپلنت دندان نیز دارید، لازم است این کار را بعد از عمل ارتودنسی انجام دهید.
عوارض اجتناب از انجام ارتودنسی
از جمله عوارضی که باید برای برای عدم انجام ارتودنسی ثابت بیان کرد، می توان به موارد زیر اشاره نمود که عبارتند از:
- ایجاد اشکال در جویدن و هضم غذاها
- لق شدن دندان ها با فشار های ناشی از ساختارهای نامناسب دندان ها
- تضعیف دندان ها به علت سایش دندان ها
- ایجاد سردرد های مزمن
- ایجاد انحراف و عدم تقارن به علت تنگی فک
- ایجاد مشکلات تنفسی به دلیل تنگی فک
- ایجاد ناراحتی مفصل گیجگاهی
- گاز گرفتن مکرر زبان یا گون
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 